Pluimveeslachterijen- en verwerking

Kip is een veelbelovende categorie. In Amerika ontstaan er steeds meer hippe kiprestaurants, met name door de stijgende prijs van rood vlees. Deze trend is overgewaaid naar Groot-Brittannië en zal naar alle verwachting ook Nederland bereiken. Kip heeft een gezond imago. Toch staat dit product ook bekend vanwege salmonella- en campylobacter-besmettingen. Met zorgvuldige hygiëne is het mogelijk om salmonella buiten de keten te houden. Daarom mag er sinds 2011 geen salmonella meer voorkomen op kippenvlees. 

In de praktijk blijkt het lastig om dat te garanderen. Het komt voor dat bedrijven licht besmette kip apart houden, een hittebehandeling geven en verwerken in producten. De bestrijding van campylobacter is nog lastiger. Ook bij zeer ver doorgevoerde hygiëne blijven er altijd enkele producten besmet. Dit gezondheidsprobleem is te reduceren of zelfs te halveren door het aantal campylobacter-bacteriën op vers kippenvlees te verlagen tot maximaal 1000 kve/gram. 
Dit kan bereikt worden met het consequent en zeer strikt toepassen van hygiënemaatregelen. In juni 2013 voldeed 75% van het in Nederland geproduceerde pluimveevlees aan het einde van het slachtproces aan deze norm. Kippen met uitloop en kippen met een langere groeiperiode zijn vaker campylobacter-positief ten opzichte van regulier gehouden kippen.

Hygiëneproblematiek:

• Hier is sprake van grote druk van pathogenen (Salmonella / Campilobacter) vanuit de oorsprong van de dieren.
• Er worden hoge eisen gesteld aan de hygiëne in de gehele keten, elke stap moet voldoen aan de strengste eisen.
• Er is grote druk vanuit de consument aanwezig voor veilige producten.
• Er is een hoge mate van mechanisatie; machines moeten zeer goed schoongemaakt worden.
• Dit segment kent een groot watergebruik en veel energieverbruik (heet water).